Geçen sosyal medyada dönen harika bir video vardı.

İspanya’da bir minikler takımının hikayesi.

Her maçını kaybeden takım bu.

271 gol yiyip

tek, bir tane atmışlar.

Rakip sahaya her geçişlerini ayrı ayrı hatırlıyorlar.

Öyle heyecanla anlatıyorlar ki,

müthiş bir başarı hikayesi yazmışlarcasına dinliyorsunuz.

Niye hep yenildikleri sorulunca,

veletlerden biri alnını kırıştırıp şu cevabı veriyor:

“Bence yenilmemizin sebebi şu:

Çünkü biz hep yeniliriz.”

Oyunu seviyorlar,

oynamaktan zevk alıyorlar.

Yenilmeyi hazmediyor,

gitgide daha iyi yeniliyorlar.

Antrenörleri, en az onlar kadar neşeli,

böyle böyle yenmeyi öğreneceklerini söylüyor, güvenle minik yıldızlara...

Veletler böyle demekte haklı.

Çünkü;

Hep yenenler,

bir zaman sonra kendi pozisyonlarını korumak dışındaki bütün duygusal yeteneklerini,

insanlık durumuna dair bütün bilgileriyle ilgilerini yitirirler.

Duyarsızlaşıp yüzeyselleşirler.

O sebeple şerefli mağlubiyetler,

şerefsiz galibiyetlerden daha çirkin gelmiyordu İspanyol veletlerine!

Demem şu ki;

Yaptığınız işe saygı duyuyorsanız,

yenseniz de yenilseniz de kazanan her daim siz olursunuz.

Duyuyor gibi yaparsanız

sadece kendinizi kandırırsınız...

..

Cem Can'a saygı ve rahmetle.

#Cuma