Hepimiz hayatımızın bir döneminde muhasebe dönemleri yaşarız...
Bu muhasebe sağlıkla, parayla, işle, ilişkilerle oluyor, olabiliyor...

Elbette sağlık, bütün plastik toplar arasında cam olanı...

Diğerleri düştüğünde zıplıyor, uzaklara gidiyor ama cam olan kırıldı mı başka bir şey…

Hayatın bizlere neler getireceğini bilemiyoruz.

Öyle bir an geliyor, öyle bir haber alıyoruz ve hayatımız bir anda tamamen değişebiliyor.

Geçen ay aile içinde sağlıkla ilgili böyle bir durum yaşadık.

Önce eşimin koronavirüs testi pozitif çıktı…

Evde karantinaya alındık hemen.

Bir hafta geçmeden üç çocuğumun da testleri pozitif oldu…

Aynı evde aynı ortamda olmamıza rağmen benim testim ise negatifti.

Kısa sürede tüm ailem koronavirüse yakalanmıştı.

Üzüldük ister istemez…

Böyle anlarda insan daha duyarlı oluyor galiba.

Çocuklarına, sevdiklerine daha bir hassas yaklaşıyor.

Sevdiklerine daha bir sarılıyor.

Öyle bir an geliyor ki…

Sevdiklerinizin sözleri, sanki içinizde bir yerleri dağlıyormuş gibi oluyor.

Ben inançlı bir insanım...

Allah, bazen her zamankinden çok kendini anmamızı ister.

Çeşitli şekillerde bizi sınar.

İmtihan hep var.
Her yerde var.
Her inançta var.
Hepimiz için var.

Başımıza gelen hastalıkların da böyle bir imtihan olduğunu biliyordum.

Ama dualarımın, dualarımızın kabul edileceğini de biliyordum.

Ve öyle de oldu…

Atlattık çok şükür virüsü…

Bu süreç içinde kimseyle temas etmedik, kimseyle görüşmedik.

Sağlık Bakanı Fahrettin Koca’nın açıklamalarını daha bir dikkatle izledik.

Sağlık çalışanlarına her gün teşekkür ederken, maske takmadan, mesafe gözetmeden dolaşanlara insan sağlığını tehlikeye attıkları için kızdık, sinirlendik.

Yaşadığımız sıkıntılı süreci şimdi, her şey bittikten, sağlığımıza tekrar kavuştuktan sonra sizlerle paylaşıyorum.

Bu köşeyi takip edenler sanırım az çok tanımıştır beni.

Sevinçlerimi de üzüntülerimi de içimde paylaşan biriyim.

Gösteremem, anlatamam kolay kolay...

Dualarınıza çok ihtiyacımız olduğunu bilsem de bu yüzden söyleyemedim.

Yazılarımı hiçbir şeyim yokmuş gibi her hafta gazeteye göndererek size hissettirmemeye çalıştım.

Artık bitti, şimdi yaşadığım tecrübeyle şunu söyleyebiliyorum;

Maskenizi takın, birbirinizle aranızdaki mesafeye çok ama çok dikkat edin.

N’olur virüs sizi almadan siz virüsü ciddiye alın…