Bugün bir avukat ile görüştüm.
Müdahil olduğu ve
neyin nasıl başlayıp sonuçlandığını
a'dan z'ye iyi bildiği konuyu hatırlattım.
Vicdanen rahat olup olmadığını sordum;
"Bu iş vicdanla yapılmıyor"
cevabını aldığımda nutkum tutuldu!
mealen şunu söylemek istiyor;
"ben vicdansızım, helale/harama değil, alacağım paraya bakarım. karşı taraf isterse ölsün!."
Oysa
vicdan ile merhamet
en çokta
adalet ve savunma makamlarında olmalı ki
kim iyi, kim kötü ayırt edilebilsin.
Ben bu konuşmadan şunu çıkardım;
Cüzdan olunca her şey vicdanlar körelmiş.
Sizin anlayacağınız
vicdan ile cüzdan
arasındaki
nefis mücadelesini
1211 sayılı kanun kazanmış!
Parası olmayana geçmiş ola..
Sözün özü;
Adaletin olmadığı yerde vicdan,
vicdanın olmadığı yerde adalet aranmaz..
...
Avukatın,
pardon 'vicdansız'ın
o sözleri hâlâ kulaklarımda yankılanıyor.
Henüz o konuşmanın şokunu atlatabilmiş değilim.
Biraz kendimi toparladığımda bu konu üzerine uzun uzadıya yazmak istiyorum kendi tarihime not düşmek adına..
Selametle..
