15 Temmuz gecesi
Karesi Türbesi önünde oturuyordum.
Bir anda hareketlilik başladı ve
Karesi Ekmek firını kapısında yüzlerce kişi birikti.
İtişip kakışan ge homurdanan insanlar fırını yağmalamaya gelmişlerdi sanki
O an bir vatandaşın;
"Sakarya, Vicdaniye, Atatürk mahallelerinde tanklar varmış. Valilik ve AK Parti binaları asker tarafından kuşatılıp, işgal edilmiş" dediğini işittim.
★
Karşılaştığım her insan "İzmir yolunda tankların önüne geçmeye çalışan çok sayıda kişi ölmüş.." vb. şeyleri panik ve heyecanla anlatıp, "senin haberin vardır" diyerek onaylatmaya çalışıyordu.
Hemen sosyal medyayı taradım, ilk Adalet Bakanının mesajıni gördüm; "Böyle 'dost' olduktan sonra, düşmana ne hacet" dedim.
Başbakan'ın açıklamasıyla yaşananlar Fetullahçı Terör Örgütü (FETÖ) kalkışması olduğu anlaşılıyordu.
★
Karesi Kent Meydanında soluklanırken yüzlerce insanı ellerinde ay yıldızlı bayraklarla tekbir getirerek Valiliğe doğru ilerlediklerini gördüm.
Zağnos Paşa Camii şadırvanlarında abdest alıp yürüyüşe geçen genç/yaşlı insanlara şahitlik ettim.
★
Ali Hikmet Paşa Meydanına doğru yürüdüğümde; İş Bankası, Akbank, Yapı Kredi, Ziraat, Garanti bankaları önüne yığılmış, bankamatiklerden para çekmeye çalışan sanki tatil modundaki şortlu, eşofmanlı kalabalık vardı.
Atalar Caddesine ulaştığımda hava değişti. AK Parti önünden başlayıp Valilik meydanına taşan kalabalık arasında her yaştan, her siyasi görüşten insanlar bulunuyordu.
★
Burada, 12 Eylül darbesini yaşayan ve işkencelere maruz kalmış sağcı/solcu onlarca arkadaşın tek yürek, tek ses cuntacılara öfke kustuğuna şahitlik ettim.
AK Parti teşkilatlarını açanların, arabaların üzerine çıkarak insanları demokrasiye sahip çıkmaya çağıranlar; partinin o gün ortalıkta görünmeyen belediye başkanları, vekilleri, kurmayları değil, her daim 'kimse var mı' denilmesini beklemeden dava uğruna her şeyini karşılıksız oryaya koyan ırgatlarıydı. Onlar bugün yine sessiz yığınların arasına karışıp olup bitenleri izliyor!
Diğerleri mi?
Onları da gerçek AK Partili dostlarınıza sorun. Verecekleri cevabı bende merak etmiyor değilim.
Neyse mevzumuz o değil.
★
Ez cümle;
Gördüğüm, yaşadığım sadece bunlar değildi elbet, ama o uzun ve karanlık geceden aklımda kalan şu;
Ekmek, bankamatik kuyruğunda itişip kakışanlar ve akaryakıt istasyonunda pompacı bekleyenler ile demokrasiye sahip çıkmak için ellerinde bayrakları silahına dönüştürüp Okçular Tepesine koşanlardır.
Gerisi teferruattır!
★
Bu arada,
Sonradan demokrasi nöbetlerinin baş köşelerini tutan ve bol bol nutuk atıp nemalananlardan bir-ikisi hariç, o gece hiç birinin, hiç bir noktada ortalıkta görünmediğini kalkışmanın 9. yılında hatırlatmak, tarihe not düşmek isterim.
Demokrasinin kıymetini bilerek sahip çıkanlara selam olsun.
Selâmetle...