Kahraman’ı dilbilgisi kurallarına aykırı olarak tam ortadan ikiye böldük mü böyle oluyor.
Kahr.
Aman.
Herkesin kahramanı kendine.
Her zamanın kahramanı başka.
Çocukluğumuzda kahramanlarımız çoktu.
Çelik Blek kahramandı.
Tommiks keza.
Tom Braks kahramandı.
Yüzbaşı Volkan kahramandı.
Tengiz vardı, “Tercüman Çocuk” dergisinde okumaya doyamadığımız…
Kahramandı.
Sonra Zagor vardı. Kahramandı.
Tarkan vardı(şarkıcı olmayanı); kahramandı.
Karaoğlan kahramandı.
Tarzan vardı, kahraman.
Sonra büyürken biz, Voltran çıktı, robot da olsa içindekiler insandı, kahramandı.
Büyüdük.
Bugünkü zamanelerin kahramanları başka.
Çelik Blek’i bilen yok.
Yüzbaşı Volkan’ı duyan.
Şimdikilerin kahramanları Spider Man, Kaptan America, Iron Man, Karadul, Thor, Hulk.
Kahraman olmak söylemekle olmaz.
Kahramanlar iyilikten, doğrudan, haktan yanadır.
Mehmetçik kahramandır.
Fatih kahramandı. Kanuni kahraman.
Kubilay kahramandır.
Hasan Tahsin kahraman.
Ulubatlı Hasan kahraman.
Koca Seyit kahraman.
El öptün mü karşındaki kahraman olmaz.
Bugüne kadar çocuk dünyasının tüm kahramanları kalplerdeki iyinin, doğrunun, adaletin temsilcileriydi.
Türkiye’nin kahramanı Mustafa Kemal.
Ebedi kahraman.
“En büyük savaş, cahilliğe karşı yapılan savaştır” demişti.
Bitmedi bu savaş. Hatta okumamış cahillerle okumuş cahillere bakıyorsunuz da okumuş cahillerin sergilediği duruş vahim boyuta ulaşmış durumda.
Ne bitmez savaş!..
Herkesin kahramanı kendine.
Suçlu’dan kahraman olmaz.
Çete liderinden de.
Mafya bozuntusundan kahraman olmaz.
Kadına şiddet uygulayan erkek, çocuğunun kahramanı olabilir mi?..
Oysa her çocuğun ilk kahramanı babasıdır.
Bilgi kahraman yapar insanı.
İyilik, sevgi, saygı, doğruluk, dürüstlük.
Hırsız kahraman olur mu?..
Katil?..
Herkesin kahr’aman’ı kendine!
Yumruk atandan kahraman olmaz.
Gün gelir o yumruğu herkese atar çünkü.
Cehalet kahraman doğurmaz.
