Fotoğrafta gördüğünüz kardeşimizin adı Güngör Altan.
Lakabı "Arap Güngör"dür. 
Balıkesirliler ise onu "Boyacı Güngör" olarak tanır, bilir. 
Benim nazarımda bir ayakkabı boyacısı değildir sadece o.
Çocukluğumuz, gençliğimiz aynı semtin sokaklarında geçti.
Gümüşçeşme, Gündoğan, Hasan Basri Çantay.. 
Bizden sorulurdu desem yanıltmış olmam kimseyi.
Cumhuriyet'in.. Hakkı Çavuş'un çocuklarıyız biz. 
Balıkesir'in efsane muhtarı Mustafa Tepmeci'nin evlatlarıyız biz..
Kimilerinin tepeden baktığı, hor gördüğü semtin insanlarıyız biz. 
Kimimiz Türk, kimimiz Çerkez, kimimiz Roman, kimimiz Yörük, kimimiz Manav..
Hep birlikteydik biz. 
Arap Güngör de bunlardan bir taneydi.
***
Çok iyi futbolcuydu bee.. 
Yaşı gibi benden iki gömlek üstündü!
Ateşspor'da birlikte aynı meşin yuvarlağın peşinden koştuk. 
Ben "Milli" lakabını aldım, ama onun gibi yıldızlaşamadım.
Balıkesirspor'a çağrıldığında çok sevinmiştim Güngör adına.
Amatörde oynarken henüz 18'ini doldurmadan profesyonel takımla da maçlara çıktı, kırmızı-beyazlı forma yakışıyordu ona. Gelen topu göğsü ile öyle yumuşatır ve oyuna sokardı ki. Şapka çıkartırdınız.. Fatih Terim yanında halt yemiş!
Tuncay’la birlikte semtimizin gurur kaynağı olmuştu. 
Davul-zurna eşliğinde giderdik onları ve Bal-Kes’imizi izlemeye! 
'Kısa kes Aydın havası olsun' örneğindeki gibi..
Bizim Güngör ile Tuncay da, pek alışamadı zirveye.
Boyacı tezgahlarını alıp çıktılar yeniden kentin caddelerine, sokaklarına.
Futbol değil, roman havası oynamayı tercih ettiler senin anlayacağın..
***
Milli Kuvvetlerden her geçişimde uğrardım.
Tezgahın yanındaki o küçük radyosu sürekli tıngır-mıngır çalardı. 
Ha bu arada müzik demişken söyleyeyim kemanı da iyiydi Güngör'ün..
Ayakkabılara cila, paspas vesilesiyle eski günleri yad ederdik.. 
Geçmiş zaman olur ki hayali cihan değercesine..
Güngör'ün ölüm haberini alınca içime acı oturdu.
Ben üzüldüm, benim gibi onu iyi tanıyanlar da çok üzüldü.. 
İnanıyorum ki, onu bizim kadar tanımayanlar da üzüldü. 
Çünkü güler yüzlüydü, merhametliydi. 
Milli Kuvvetler'den gelip geçenlerden yüzlercesiyle hergün selamlaşırdı.
Fakiri zengini.. Gençi yaşlısı.. Belediye Başkanı Milletvekili.. Hiç ayrımsız ve abartısız herkes ile iyi bir dost, iyi arkadaş, iyi bir sırdaştı Güngör..
İnsandı yani.
Hani orası, burası oynamayanlar için "Adam gibi adamdı" derler ya.. 
İşte öyle biriydi bizim Güngör..
Bir kez daha anladım, iyiler çabuk gidiyor. 
Yaradan onları daha çok seviyor diyerek kıskanasım geldi!
Kardeşime Cenab-ı Allah'tan rahmet diliyorum. 
Geride kalanlarının acılarını tüm kalbimle paylaşıyorum.
Başımız sağ olsun.
....
GÜNGÖR GÖRSEYDİ..
GÖZLERİNDEN YAŞ BOŞALIRDI!

Sosyal medyaya şöyle bir göz attım.
Güngör'ün vefatıyla ilgili, sayısını ezberimde tutamadığım sayıda paylaşımlar gördüm.
Ulaşabildiğim her mesajı okumaya çalıştım. 
Ölümüne çok üzüldüğüm Güngör kardeşim adına mutlu oldum. 
Güngör bu kadar çok seveni olduğunu biliyordu ama, bu kadar içten sevildiğini bilseydi.. 
İnanın bana gözlerinden yaş boşalırdı sizin için...
...

BAŞKANIN DİKKATİNE SUNUYORUM
Bunu da yazmayı görev kabul ediyorum kendime.
Vasfi Aşçılı kardeşimiz bir resim paylaşmış. 
Altta göreceksiniz.
Karesi Belediyesi'nin sevgili başkanı Yücel Yılmaz'a havale ediyorum. 
Küçük dokunuşlarla ilçesine, dolayısıyla Balıkesir'e artı değerler kazandıran Yücel Başkan, Milli Kuvvetler'de Güngör'le özdeşleşen bu noktaya minik bir dokunuş yapacaktır diye düşünüyorum..
...
RUHUNA...
“Allah’tan başka ilâh yoktur. O tektir, şeriki yoktur. Mülk O’nun, hamd O’na mahsustur. Dirilten ve öldüren O’dur. O, ölmez diridir ve herşeye Kadirdir."
Ramazan DEMİR | 13 Şubat 2017