> Asaf GÜNGÖREN yazdı
Kimilerinin rüyâlarını beyaz atlı prensler süsler, kimilerinin rüyâlarını da allı pullu gemiler. Rüyâlar gerçek olmasa da öyle duygular bırakır ki geride, paylaşmak istersiniz.
Anlatırsınız , satırlara döker, mısralar döktürürsünüz. Hüzünlenirsiniz , sevinirsiniz, coşarsınız ve duygularınızı paylaşmak istersiniz.
Çocukluğumu sürdürdüğüm rüyâlarımda iki şey var hâlâ: İlki 9. Ana Jet Üssü’ne iniş yapan F-104 ‘ler ve sesleri, diğeri de Balıkesirspor‘un kuruluş günleri ve ilk yıllardaki hızlı yükselişi.
1967 yılına kadar, hafta sonunun başka seçeneği olmayan günlerini sinemayla veya futbolla geçirirdik. Ya oynardık, ya da oynayanları seyretmeye giderdik Atatürk Stadı’na. 1966’nın bir yıl öncesine kadar, amatör maçlar dışında sesimiz soluğumuz çıkmazdı pek. Derken stad yokluğundan Atatürk Stadı tribünlerini dolduran Bandırmaspor taraftarları, itiraf edemesek de, imrendirmişti bizleri. Yok “Kurulduydu”, yok “ Renkleri ne olsundu”, yok “Lige alınmadıydı”, yok şuydu, yok buydu derken, hafta içi öğle vakti bir Köfteci Sait kaçamağında Şükrü ERSOY ‘un antrenör olarak geldiğini duydum babamdan.
Bir müddet sonra takıma futbolcu seçmek için yapılan seçme maçları başladı. Okuldan kaçacak kadar yiğit olmasamda, Karesi maçlarına girişte tanıdıklarımızın, başta rahmetli İrfan Abi ve Kaptan Cemal Abi sayesinde Kapalı Trübüne sızdığımı hatırlıyorum kısa pantolonumun ısıtamadığı bacaklarımla.
Etrafımda işi gücü bırakmış, meraklı gözlerle futbolcular hakkında yorum yapan maç hastalarına kulak kabartarak seyrettim bu maçları.
Sezon açılışı, Şükrü ERSOY ‘un Jübilesi, bir sonraki şampiyonluğu için tam 15 sene bekleyişine tanık olacağımız Şampiyon Beşiktaş’ın Balıkesir ‘ e gelişi ve sonunda radyoda maç nakillerinden isimlerini ezberlediğimiz, en fazla çikletten çıkan resimlerinden tanıdık yüzleri yakından görebilmek heyecanımızı bile unutturan muhteşem bir deplâsman galibiyetiyle lige başlangıç : Balıkesirspor 3 - Malatyaspor : 1
2.Ligde ikinci baharlarını yaşayan futbolculardan oluşan daha tecrübeli rakiplerimiz; genç ve isimsiz futbolcuların başına Kaptan olarak Beşiktaşlı Coşkun’u koyan Balıkesirspor’u hafife alırken, Kayserispor’u da içeride yendikten sonra, çok tecrübeli bir Samsunspor’a deplâsmanda kafa tutan takımımızın gitgide hedefi büyüttüğüne tanık oldular.
Coşkun ve Nevzat‘ın, Kadir ve Yaşar’ın golleriyle sürüklediği o takım, taraftarın “Acaba? ” sorusuna yön değiştirtmişti kısa zamanda. İddialı Kocaelispor’u 4-1 ‘lik bir sonuçla evine gönderen BAL-KES, biraz da erken havaya girmiş, yüzlerce taraftarın trenlerle, otobüslerle Kütahya’ya taşındığı maçta , Kütahyaspor’a karşı beklenmedik 3-0 'lık ağır bir yenilgi almıştı. Bu maç ilk ve son defa olarak forma giyen “Çekirdekçi “ lâkabıyla tanıdığımız solbek Yıldır ERDİNÇ’in de futbol hayatının sonu oldu. Şükrü Hoca hakkında da eleştiriler ve homurdanmalar başladı. En önemlisi, beraberlik hedeflenmiş olsa, alınabilecek muhtemel 1 puanın kaybıyla , gelecek haftalara taşınacak zirve umudumuz yara aldı.
Nihayet 29 Ekim 1967 Pazar günü Atatürk Stadı yine doldurdu taraftarımız. 3-0‘lık Kütahyaspor deplâsman kazâsı, şaşırtmıştı. Sivasspor karşısında alınacak bir galibiyetle, ertesi hafta lider İzmirspor‘a misafir olacak BAL-KES ‘i izleyecektik. Galibiyeti getiren Kaptan Coskun'un 19. dakikadaki golü sırasında, Ankara'da Cumhuriyet Bayramı törenlerinden dönen F-104'lerin sesiyle, seyircinin gol coşkusunun birleştiği anı ölümsüzleştiren rahmetli Foto (Sadri) VAROL‘un güzel fotoğrafı; 58 yıl öncesini, “Üzerinden F-104 Geçen Gol “ olarak anımsatıyor bana.
Rüyalarıma konu olan iki güzelliği birlikte yaşamıştım o gün. Dün sonsuzluğa yolcu ettiğimiz; o güzel golüne F-104‘lerin şahit olduğu ilk Kaptanımız Coşkun EHLİDİL‘i rahmetle anarken; yaşadıklarımızı rüyâlarda görmek mi, yoksa rüyâlarımızı hayata geçirmek mi sorusuna, Balıkesirspor‘un bugün 3. Ligdeki mücadelesini daha yukarıda sürdürerek cevap vermesini, kulübü ve takımı bugüne getiren değerlerimize samimiyetle vefâ göstermesini diliyorum.
