Konu orman olunca hassas okurlarımızdan ve ormanın içinde olup biteni bilen duyarlı vatandaşlarımızdan “vahşet” bir bilgi geldi ki birkaç farklı kaynaktan bu vahşete ilişkin aynı duyumları aldık.
Bizde biliyorsunuz yaz aylarında orman yangınları yüksek oranda artış gösteriyor.
Sayısız kundaklama, sayısız ihmal…
Yanıp giden güzelim cennet…
Bir de hani bir yerde yangın çıkıyor da sonra atlama yapıyor ya bir kilometre öteye, beş yüz metre öteye, üç kilometre öteye…
Hani haber bültenlerinde duyuyoruz ya “rüzgarın etkisiyle….” şeklinde gerekçeler.
Doğru, elbette rüzgarın etkisi var, kuşkusuz hem de çok etkisi var.
Ama bir de insanlığın yüzkarası, dibi olan müsveddeler var ya…
İnşaat alanı yaratmak için, kelleştirmek için, uzun vadede yapılan planları değerlendirmek için velhasın ormanların öyle veya böyle canına okumak için son zamanlarda ne yapıyorlarmış dersiniz?
Duyunca yuh artık dedik.

Farklı birkaç yerden daha aynı bilgiyi alınca, “olmaz artık böylesi” dedik.
Ama oluyor işte.
İnsanoğlunun dibe vurmuşluğu son gaz gidiyor…
Dibinin dibi halindeyiz!
Orman yakıcılar bir kediyi alıyorlar, üzerini battaniye ile sarıyorlar, üzerine benzin döküp ateşe veriyorlarmış…
Hayvan can havliyle n’apıyor?..
Koşuyor çaresiz.
Koşuyor çaresiz.
Koşuyor ölümüne…

Üzerinde taşıdığı alev topu ile de hem yangın başka bölgelere sıçrıyor ve hem de kendisi çığlık çığlığa ölüyor.
Bize gelen bilgiler karşısında ağzımız açık kaldı.
Ormanı korumamız gerekirken her güzelliği zaten pisliğe çevirmekte üstümüze yok. Ama bir de ormanı kundaklamak, hele hele başka başka yollarla yakmak…
Ama kendini aşmış caniler.
Kediye battaniye sarıp üzerine benzin döküp yakıp salmak…
İnsan kılıklı insan olmayan yaratık sayısı iyice artıyor.
Kundaklama gibi olaylarla kolluk güçleri soruşturmalarını muhakkak bu yönüyle de derinleştiriyorlardır.
Bizim kulağımıza gelenleri jandarma başta olmamak üzere ormancıların duymamasına imkan yok çünkü.
Anlayacağınız ormanları yakmak ve geniş alana yaymak için rüzgarsız ortamda bile formül bulmuş vahşiler.
Hayvan katlederek orman yakmak.
İğrençliğin son noktası.
Mide bulantısı yaşadığımız günler bitmedi gitti…

“İnsanlık sıfatını kapıya asıp Mars’a taşınma vakti geldi mi ne” diyeceğiz…
Olmayacak.
Biliriz buradaki insan Mars’a gitse, orayı da kısa sürede berbat hale getirir.
Zira bizde doğa ve çevre bilinci yok.
Piknik yaparken yangın çıkaran bir cehalet, çıkar için orman yakarken kediyi de aleve atar!