Sistem dolanıklılık üzerinedir …
Duygu, düşüncelerimiz, davranışlarımızdan mesuluz . Ve aynı anda karşıtını yaratmaktayız . Dünyamızda bir zaman kavramı yarattık , evrenin bir zamanı yoktur aslen ! Ve o zaman kavramı ile duygu, düşünce,davranışlarımızın karşılığını an’da yaratsak da “dünya zamanı geçmiş gibi hissederek” sonrasında sonuçlarını yaşıyoruz !
Dolayısıyla başımıza ne geliyor ise bizim sonucumuz…
Herkes birbirine bağlıdır, bu sonuçlar kah olaylar, kah insanlar , kah doğa ,kah hayvanlar ile gelir ve yaşarız sorumlu olduğumuz sonucu …
Bir gün bir yerde olumlu duygular geliştirmişsindir, iyi hisler ve düşünceler yaşamışsındır sonra bir an gelir devlet dairesinde bir kişi sana yol gösterir en kıvrandığın konuda ve günün aydınlanır . Hızır gibi yetişmez mi size bazen en zorlu hisler içindeyken siz , birileri …
Bazen de tam tersi , en alakasız zamanda ters gider işler …
Hepsi bizim yaratımımızdan kaynaklı …ve eşyanın hakikatini yani olayın perde arkasını göremediğimiz içindir ki “herkesi damgalarız , kızarız , küseriz , hırçınlaşırız , haksız buluruz , kötü deriz vb “
Oysa gözler çok kısıtlı bir frekans dalgasını beyne iletmekte ve iletilen kod (bilgi) beynin ilgili bölümü olan #oksipitallob ‘da görüntüye dönüşür ve biz dışarıdaki bilgiyi beynimizin içinde gördük diye seyrederiz ! Olayların aslı ise evren tümel tekil büsbütün bir bilgidir! Ayrı ayrı bir şey asla yoktur!
Dolayısıyla seyredemeyiz bunu bilmediğimiz için, hep bir yorum halindeyizdir. Her şeyi dışarda ararız… gökte, yerde, onda, bunda ….
Hakikate uyanmış insanlar yorumsuzdur, seyirdedirler! Neye baksalar hep büsbütün hakikati görürler, kimden ne gelse başlarına kendileridir gördükleri aynada!
Hakikate uyanmış insanların yüzlerinde ve enerjilerinde sakinlik ve huzur vardır ve ondandır yüzleri nurludur. (ışıklı/aydınlıktır)
Kötüsü iyisi kalmamış insan sakindir, enerjisi iyidir çünkü …
O yorumdan geçendir, içine dönen ve kendinde bulandır …
Dışa bakan bulanır, öze bakan aydınlanır …
Ne ararsan sende !
