Marmaray'da yaşanan görüntüleri izlerken sürekli empati yaptım.
Baba ve çocuklarıyla yumruk atan herifin yerine kendimi koydum.
Kısa süreli travma yaşadım.
Çocukların ruh halini düşünemiyorum.
Konu ne olursa olsun, çocuklarının yanında yumruk atmak insanı sadece aşağılık biri yapar.
★
Bilirsiniz bir maymun-aslan hikayesi vardır.
Günün birinde, maymun ağacın altında hem muz yiyor, hem de bir taraftan ormanlar kralı Aslan'a etmediği lâf bırakmıyormuş.
Bunu duyan çakal, soluğu aslanın yanında alarak maymunun ettiği küfürleri tek tek allandıra/pullandıra aktarmış.
Çakalı sessizce dinleyen Aslan; "Bu küfürleri ederken yanında ailesi var mıydı?" diye sormuş.
"Evet" yanıtını veren çakalın gözünün içine bakarak; "O maymun ailesinin yanında her zaman bu yavşaklığı yapmakta özgürdür.. asla dokunmayın" demiş.
★
Fazla mı özgürüz, onu tam kestiremiyorum. Gelgelelim her şeyin bir sınırı ve makul nedenleri vardır diye düşünürüm.
Bu nedenlerden hiçbirinin karşılığı şiddet olmamalı.
"İnsan, hakkı olmayan şeylerde tasarrufta hür olmadığı gibi, edep, akıl, maslahat hilafında olan hareketler de hürriyet değil, sefihliktir"
Marmaray'daki görüntü, hangi yönüyle bakarsanız bakın en hafif tabiriyle günümüzün ahmaklığı, gevşekliği ve düzensizliğidir.
İnsanın kendi hürriyet ve saadetinin derecesi, yine kendi ahlak ve manevi kıymeti kadar olur.
★
Ezcümle,
Eskiden psikopat bile olsa, yanında ailesi olan birisi artistlik bile yapsa "eyvallah" denilip geçilirdi.
Şimdiyse,
Çağdaşlaşırken canavarlaştık.
Medenileştikçe ilkelleştik.
Kaybettiğimiz insanlığı bulmamıza vesile olur inşallah #AileYılı ...
Aslanı maymuna parçalatanlara selam ederim!
