Balıkesirspor sevdalıları dolup taşırırdı Atatürk stadının tribünlerini. İlçelerdenher zaman otobüslerle binlerce  kişi gelir giderdi.

Deplasman maçlarına özel arabalarıyla, kiraladıkları otobüslerle ve hatta özel olarak kiraladıkları trenlerle giderlerdi. 

Hiç yalnız bırakmazlardı Bal-Kes’i..  Futbolculara özel pirimler, büyük hediyeler verilirdi.. 

Balıkesirspor en parlak devirlerinde ve 1.ligde oynayan takımlar ayarında futbolculara sahipti. 

Bu heyecan fırtınası yıllarca sürdü şehirde. Şehrin en varlıklı kişileri ya başkan oldular ya da yönetimde görev aldılar.

Birlik ve beraberlik ruhu hakimdi her yerde ve herkeste..
Yukarıdaki satırları Balıkesirspor’un kuruluşunun  ilk yıllarındaki sezonlarda yaşanan anılardan derledim.

İlk 6-7 yılını tam olarak bilmiyorum, ama sonrasında Bal-Kesle yatıp, kalktığım günleri, ayları, yılları çok iyi biliyorum.

Çam ağaçlarının üzerinde maç seyrettiğimiz, ‘abi bizi de soksana’ diye kapı kuyruklarında beklediğimiz günler daha dün gibi gözümün önünde.

Asla unutamadığım ise 1. Lige yükseldiğimiz 1974-75 sezonu.

Dünkü Altay maçı öncesi, esnası ve sonrasında yaşadıklarım “Dol karabakır dol” seslerinin kulaklarımda yankılanmasını sağladı.

Gün o gündür. 
Tıpkı kuruluş yıllarındaki gibi seferber olma, futbolculara özel prim verme günüdür.

O günleri tekrar yaşattığın için teşekkürler Bal-Kesin..

Galibiyetin kutlu, şampiyonluk yolun açık olsun...